Fietsen rond Ubud
Blijf op de hoogte en volg Richard
08 Augustus 2015 | Indonesië, Ubud
Vanmorgen hebben we een fiets gehuurd om de buurt eens te verkennen.
Onderweg werden we door iemand aangesproken die ons een advies route gaf.
Ik zij leuk en bedankt tegen deze Indonesische man en stapte weer op de fiets.
Vervolgens bleef hij met zijn brommertje voor ons rijden en wees ons de weg.
Op een gegeven ogenblik zij hij, deze afslag moet je hebben en wij reden daar in maar hij kwam ook daar weer achter ons aan.
Ik dacht toen, waar houd dit op en houd het dus even in de gaten.
Hij vertelde waar we heen gingen en wat we allemaal te zien kregen op die route.
Nadat wij prachtige rijstvelden, stuwdam en een wildwater rivier met veel varende Japanners op rubber boten hadden gezien en we weer na bijna 2.5 uur bij de fietsen kwamen vroeg ik de man op de kaart van Ubud hoe ik het snelste in het centrum kwam en hij vertelde mij de route.
Ook nu weer reed hij voor ons uit en ik dacht hoe gaat dit verhaal eindige.
Uiteindelijk bijna in het centrum stopte hij en stonden wij elkaar aan te kijken met de vraag, ja, wat nu?
Ik had de man niet gevraagd om mee te gaan, ook heeft hij zich niet aangeboden als gids, dus er zijn ook geen afspraken gemaakt over wat wij hem zouden moeten betalen hier voor.
Maar ik kon aan het gezicht van de beste man wel zien dat hij op iets stond te wachten.
Ik gaf hem toen een bedrag dat conform de betaling van een gids is hier volgens onze informatie, maar daar nam meneertje geen genoegen mee.
Ik heb hem toen verteld dat ik hem niet gevraagd had hier voor en dat hij op eigen gelegenheid is meegegaan.
We lieten de man met enigszins zuur gezicht achter en zijn verder gefietst.
Eenmaal in het centrum hebben we heerlijk geluncht en hebben ons zilverwerk opgehaald.
Daarna zijn we via een veel te lange weg weer terug gefietst kwamen we later achter. Haha!!
S'avonds zijn we op verzoek van Romy heerlijk bij de pizzeria om de hoek Italiaans wezen eten.
Onderweg werden we door iemand aangesproken die ons een advies route gaf.
Ik zij leuk en bedankt tegen deze Indonesische man en stapte weer op de fiets.
Vervolgens bleef hij met zijn brommertje voor ons rijden en wees ons de weg.
Op een gegeven ogenblik zij hij, deze afslag moet je hebben en wij reden daar in maar hij kwam ook daar weer achter ons aan.
Ik dacht toen, waar houd dit op en houd het dus even in de gaten.
Hij vertelde waar we heen gingen en wat we allemaal te zien kregen op die route.
Nadat wij prachtige rijstvelden, stuwdam en een wildwater rivier met veel varende Japanners op rubber boten hadden gezien en we weer na bijna 2.5 uur bij de fietsen kwamen vroeg ik de man op de kaart van Ubud hoe ik het snelste in het centrum kwam en hij vertelde mij de route.
Ook nu weer reed hij voor ons uit en ik dacht hoe gaat dit verhaal eindige.
Uiteindelijk bijna in het centrum stopte hij en stonden wij elkaar aan te kijken met de vraag, ja, wat nu?
Ik had de man niet gevraagd om mee te gaan, ook heeft hij zich niet aangeboden als gids, dus er zijn ook geen afspraken gemaakt over wat wij hem zouden moeten betalen hier voor.
Maar ik kon aan het gezicht van de beste man wel zien dat hij op iets stond te wachten.
Ik gaf hem toen een bedrag dat conform de betaling van een gids is hier volgens onze informatie, maar daar nam meneertje geen genoegen mee.
Ik heb hem toen verteld dat ik hem niet gevraagd had hier voor en dat hij op eigen gelegenheid is meegegaan.
We lieten de man met enigszins zuur gezicht achter en zijn verder gefietst.
Eenmaal in het centrum hebben we heerlijk geluncht en hebben ons zilverwerk opgehaald.
Daarna zijn we via een veel te lange weg weer terug gefietst kwamen we later achter. Haha!!
S'avonds zijn we op verzoek van Romy heerlijk bij de pizzeria om de hoek Italiaans wezen eten.
-
08 Augustus 2015 - 13:00
De Giesjes :
Haha, zo zie je maar. Ze denken wel te kunnen verdienen aan de toeristen. Veel plezier verder. Xx -
08 Augustus 2015 - 13:11
Richard Hol:
Ja en tussen door vroeg hij ons ook nog om 20.000 rupia omdat we een stuk land van iemand moesten doorsteken en dan het liefst twee briefjes van 10.000.
Bij het hek aangekomen betaalde hij de man met een heel klein opgevouwen biljet zo dat wij niet konden zien of het er wel twee waren.
Nou ik kan je vertellen dat ik dat nog wel kon zien dat het er één was.
Dus die ander had hij nog gewoon in zijn zak, maar daar hoorde je meneertje niet meer over.
Nu zijn dit ook geen wereld bedragen (€0,70) maar het gaat mij om de manier waarop er met je omgegaan wordt en dat je gewoon geflest word waar je bij staat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
